Ξύδι & Υγεία

Η σχέση μεταξύ ξιδιού και υγείας μπορεί να χρονολογηθεί από χιλιετίες. 
Το ξίδι έχει φυσικές αντιβακτηριακές ιδιότητες. Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι το χρησιμοποίησαν ως θεραπεία για 
ωτίτιδα (λοιμώξεις του αυτιού), για την απολύμανση πληγών, κατά της γάγγραινας και ως αντίδοτο στη 
δηλητηρίαση από μανιτάρια όπως περιγράφεται από τον Διοσκουρίδη. Οι Εβραίοι (Αρχαίοι Εβραίοι) το 
χρησιμοποιούσαν ως παράγοντα καταπραϋντικής ψύξη για το σώμα και για το λόγο αυτό απαγορεύτηκε η χρήση 
του κατά τη διάρκεια περιόδων εξιλέωσης.

Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποίησε για ένα ευρύ φάσμα παθήσεων. Ορίστηκε το «ΟΞΥΜΕΛΙ», ένα μείγμα ξιδιού και 
μελιού, ως αποσυμφορητικό, ως αναπνευστικό βοήθημα, για δυσκοιλιότητα, πνευμονία και πλευρίτιδα. Επίσης
συνταγογραφήθηκε για φλεγμονές και πρήγματα, έλκη και εγκαύματα. 
Ο Ιπποκράτης επίσης χρησιμοποίησε κομπρέσσες ξιδιού για την επικάλυψη των πληγών. 
Το οξύμελι χρησιμοποιήθηκε επίσης ευρέως από τον Galen.

Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποίησαν ως θεραπευτικό βοήθημα. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες έφεραν επίσης ένα «posca», 
το οποίο ήταν αραιωμένο ξίδι, μαζί τους. Σύμφωνα με τον Χριστιανισμό, πιθανότατα, από το «posca», έδωσαν
στον Χριστό να πιει ως παυσίπονο. Αυτό ήταν το τελευταίο ποτό που είχε πριν αφήσει το πνεύμα Του στον 
σταυρό.

Οι Κινέζοι χρησιμοποίησαν το ξίδι ως ενίσχυση για θεραπείες βοτάνων. Στη σύγχρονη κινεζική ιατρική ξίδι 
χρησιμοποιείται για ηπατίτιδα, αναπνευστικά προβλήματα και για μολυσματικές ασθένειες. Έχουν γίνει 
πολλές έρευνες από επίσημα κινεζικά ιδρύματα σχετικά με αυτά τα θέματα και παρόμοια τάση ισχύει για την 
Ιαπωνία και την Ινδία. Στην Ιαπωνία σήμερα, το ξύδι εκτιμάται ιδιαίτερα και υπάρχουν καταστήματα που 
πωλούν προϊόντα με βάση το ξίδι αποκλειστικά.

Ένα μεγάλο μέρος της τελευταίας έρευνας έχει δικαιολογήσει πολλές από τις απόψεις που βασίζονται στα 
εμπειρικά στοιχεία των προηγούμενων αιώνων. Έχει αποδειχθεί ότι το ξίδι συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές
διεργασίες στο σώμα μας. Το οξικό οξύ, το κύριο συστατικό του ξιδιού παίζει σημαντικό ρόλο στην 
απελευθέρωση ενέργειας από λίπη και υδατάνθρακες. Συμμετέχει επίσης στη δημιουργία λιπών, αμινοξέων, 
αιμοσφαιρίνης. Το οξικό οξύ μεταφέρεται μέσω αίματος στο ήπαρ και στους ιστούς και υφίσταται πλήρη 
οξείδωση ενώ απελευθερώνει ενέργεια. Παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι όταν ξένες ουσίες εισέρχονται στο 
σώμα μας, το οξικό οξύ αντιδρά πολύ συχνά με αυτές τις ξένες ουσίες και τις εξουδετερώνει. 
Το ξίδι, με επίπεδο οξύτητας τουλάχιστον 5%, είναι θανατηφόρο για μεγάλο αριθμό μικροοργανισμών. 
Η χρήση ξιδιού σε πάσχοντα από διαβήτη τύπου 2 είναι καλά τεκμηριωμένη και η χρήση ξιδιού έχει επίσης 
αποδειχθεί ότι δρα κατασταλτικά στη δισακχαριτάση με αποτέλεσμα τη μείωση της συγκέντρωσης γλυκόζης στο 
αίμα. Αυξάνει επίσης την ανοχή των πασχόντων από διαβήτη τύπου 2 στην ινσουλίνη και ενισχύει τη θεραπεία
κατά του διαβήτη. 
Τέλος, υπάρχουν πολλές θεραπευτικές θεραπείες στην εναλλακτική ιατρική που χρησιμοποιούν ξύδι.